O paksiw, ika'y nakaka-aliw!

Bata pa lamang ako ay paborito ko ng kainin ang paksiw lalo’t na pag luto ito ng aking Inay. Kahit anong uri ng paksiw, mapa isda man o karne tiyak gigisingin nito ang natutulog kong isip at siyempre ng kumakalam kong sikmura. Paksiw, kung tutuusin hindi ito espesyal sa karamihan ngunit para sa akin ito ang ulam na swak sa aking panlasa. Anu nga ba ang meron sa paksiw at ganito na lang ang pag pupuri ko dito?

Ang paksiw lang naman ang ulam na tipong niluluto pa lang nakatatakam na. Yung tipong niluluto pa lang ito nalalanghap na ng mga tao sa bahay ang kakaibang aroma kaya di ko maiwasang matakam sa siglang hatid nito sa aking sensory organs. Kapag ito’y nakahain na sa mesa diet ko’y nasisira bigla. Naalala ko dati nung nagkaroon ako ng problema. Ang dami ko ng kinausap at ginawa subalit hindi maalis sa aking isipan ang problemang bumabagabag sa akin. Napadaan ako sa karenderiya ng Tiyahin ng kaibigan ko. Dahil alam nila na paksiw ang paborito ko, inalok niya akong kumain. Para itong bato ni Darna na nag bibigay sakin ng kalakasan. Biglang gumaan ang aking pakiramdam at para bang wala akong hinaharap na problema. “Comfort food” ika nga.

       Sa katunayan, ang pagluluto ng putaheng paksiw ay madali lamang, konting lagay lang ng mga pampalasa, ayos na. Ngunit ang nais ko ay kung paano ako makakalikha ng isaw paksiw na kakaiba ang lasa. Yung tipong mapapakain ka ng todo kapag iyong natikman.

         Ah basta! Sobrang ganda talaga ng naidudulot sa akin ang pagkain ng Paksiw. Tila ba lahat ng problema ko nawawala. Pakiramdam ko’y gumagaan. May hatid ding sustansya at sapat na nutrisyon ang tyak mong makukuha sa pagkain ng Paksiw.

         Para sa akin, kung pagsasama-samahin man ang iba’t-ibang putahe, espesyal man o pangkaraniwan, natatangi man o hindi, Paksiw pa din ang syang higit na mangingibabaw.

-Diane Mae L. Jamero, 1t5

"The Best Express Lane when it comes to Taste is the Bicol Express"

Lahat tayo’y may kanya kanyang paborito o gusto. Lalo na pagdating sa pagkain. Tulad nga ng sinasabi ng nakakarami, ang mga Pilipino’y mahilig kumain. Minsa’y depende ang ating gusto sa ating kinalakhan o sa mga taong ating nakakasalamuha.

Tulad ko. Ang aking ina ay isang Bicolana. Mahilig siya magluto ng mga putaheng may gata. Kung kaya’t bata pa lamang ako ay nahilig na ako sa mga pagkaing medyo maanghang at may gata. Isa sa mga paborito ko ay ang Bicol Express. Ito’y may halong baboy, sili, bagoong kung minsan, at siyempre, gata.Amoy pa lamang nito ay ulam na. Hindi ka man mahilig sa maanghang o may gata, siguradong magugustuhan mo ang kombinasyon kapag natikaman mo ang ulamna ito.

Naaalala ko pa nung ako’y bata pa lamang, nung una ay ayoko kumain ng Bicol express.

Sapagkat alam kong maanghang iyon. Ngunit isang beses, sa isang handaan, napilitan ako kumain nito. At yun nga, simula noo’y lagi ko na itong pinapaluto sa aking ina. At kapagka ako’y kakain sa labas, ito agad ang una kong hinahanap. Isang bagay na aking natutunan ay huwag matakot sumubok sa isang bagay. Malay naten, ito pala an gating hinahanap hanap. Tulad sa pagkain.

Ingredients:

• 1/4 kilo pork, thinly sliced
• 1 cup Baguio beans
• 3 cups long chili or jalapeno peppers
• 1 onion, minced
• 1 head of garlic, minced
• 1 cup coconut milk
• 1 cup coconut cream
• 2 tablespoons of cooking oil
• 
  
  
  
  
  
  
  Salt to taste

My Grilled Love

My Grilled Love

     Naranasan mo na ba ang pakainin ka ng isang putaheng ayaw mo, pero nung matikman mo ay parang ayaw mo na kumain ng iba pa? Malamang sa malamang ay hindi pa sa iba, ngunit alam niyo ba ako naranasan ko na ito? Ganyan ang nangyari sa aking mahal na Steak. 

     Noong bata pa ako, sa edad na 5 ay natikman ko na ang steak ng tito ko. Hindi ko pa nun alam ang halaga ng isang steak. Basta kain lang ng kain. Noon ko rin natikman ang una kong sparkling champagne. Swak na swak ang dalawa! Kasabay pa nito ang kernel corn na side dish, at may crunchy garlic. Nasanay na ako simula nun na kada espesyal na okasyon ay kakain kami ng steak. Nang magtagal ay nalaman ko ang halaga ng isang steak sa isang restaurant. Aba'y laking gulat ko ng malaman kong umaabot sa Php 500 pataas ang isang steak. Pero ganun pa man, ay paminsan minsan, lumalabas pa din kami para makakain ng steak. Haha. The best sa lahat ang timpla ng aking tito. Simpleng toyo, kalamansi, 7-up (oo eto nga yung softdrink), asin, paminta at betsin. Kahit sa simpleng porkchop ay pwedeng pwede ito! Pero siyempre mas masarap pa din kung sa steak iyon. :p 

     At yan nga ang aking paboritong pagkain, ang inihaw na steak. :) Kayo ba? Ano ang inyong paboritong pagkain? Panigurado ay masarap din iyan! :)

maitim na tsokolate :)

Hindi lahat ng dark ay emo, masama, malungkot at nakakatakot. Mayroon ding dark na masarap at mabuti sa ating kalusugan. Ito ay ang dark chocolate.

Ang dark chocolate ay hindi gusto ng maraming tao dahil sa kakaibang lasa nito. Ito, kumpara sa milk at white chocolate na manamisnamis, ay may mapait ngunit matamis na lasa. Ang di ninyo alam, maraming benepisyo ang naibibigay ng bittersweet chocolate na ito.

Una, ito ay nakakapagpababa ng blood pressure.  Ikalawa, ayon sa mga pananaliksik, ito ay mayroong mas mababang kolesterol sa ating katawan kumpara sa milk at white chocolate. Ikatlo, ito ay may natural na serotonin na nakakapagpa gaan n gating pakiramdam kapag tayo ay malungkot. At ika-apat, ito ay mayroong anti-oxidants na nakakatulong sa pagbagal ng pagtanda.  

Sa kabuoan, hindi lamang masarap ang dark chocolate kundi, mabuti pa sa ating kalusugan.


  -DJA patubo :)))

Without ice cream, there would be darkness and chaos. :)

Kilala ang Pilipinas bilang isang lugar na pinagmumulan nang mga masasarap na pagkain sa buong mundo. Sa bawat rehiyon, may isang kinatawang pagkain na magrerepresenta sa lugar pati na rin sa ugaling meron ang mga nakatira dito. Katulad na lamang sa Bicol kung saan kilalang kilala ang maanghang na pagkain tulad nang Bicol Express. Ang nasabing Bicol Express daw ang nagrerepresenta kung gaano kaanghang ito ay ganun din katapang ang mga Bicolaños. Gayun din sa Pampanga kung saan nagmula at mabili sa panlasa ang Sisig. Sabi nang ibang bansa, ang Pilipinas daw ay kilala sa mga pagkaing matatamis at masasarap tulad nang Halo-Halo na sikat na sikat tuwing tag-araw at ang Balot na sinasabing pag hindi ka daw kumakain nito ay di ka Pilipino. Kaya naman nang nagkaroon kami ng takdang aralin o pagsusulit sa kurso kong Filipino ay naguluhan ako sa kadahilanang ako ay isang matakaw na tao kaya halos lahat ng pagkain ay kinakain ko. Kaya naman ang napili ko na lang ay iyong pagkain na lagi akong napapasaya at kailangan ko para masabi na ang buhay ay maganda.

Maituturing nga na ako’y isang Pilipino sapagkat mahilig ako sa matatamis na pagkain. Mapa-anong uri man ng matamis na pagkain; candy, lollipop, chocolates at syempre ang pinakapaborito ko sa lahat nang matatamis na pagkaing nalikha, ang ice cream. Ang pinakapaborito kong gawin ay tumambay sa Ministop España, magmukmok doon habang nilalasap ang matamis na dulot ng tig-kinse pesos na sorbetes. O di kaya naman sa Mcdo na maari kang mamili sa pagitan ng sampumpiso o kinse pesos na ice cream. Parehong masarap. Nagtatalo lamang sa apang may hawak sa ice cream dahil kung sa Ministop ay isang kulay krema na matamis at malutong ang ginagamit nila. Di tulad nang sa Mcdo na kulay kahel at malambot ang matitikman kapag dito ka kumain. Kung di ka naman makapili, maari ding pumasok sa loob ng UST dahil ito mismo ay may sariling ice cream na pinagbibili na maaari mong ipalagay sa baso o kaya naman sa tinapay na magsisilbing merienda na rin. ”Viva Santo Tomas” ang pangalan ng di-tulak na karitela na ito na may iba’t ibang flavor na mapapagpilian nang sinuman. Matatagpuan mo ito sa tapat ng Engineering Building sa España, sa Quadricentennial Park sa Dapitan at sa Plaza Mayor sa tapat ng Main Building.

 

Ito nga talaga ang nagpapagaan sa aking loob sa tuwing may problema o may mga bagay na bumabagabag sa akin. Tila ang ice cream na ito ang nagsasabi sa aking okay lang at magiging maayos din ang lahat. Ang masarap na lasa nito ang nagbabalik sa aking ngiti at sigla pagkatapos nang isang nakakapagod na araw. Kapag naman ako ay depress, tanging ito lang ang kakainin ko magdamag. Ang resulta? Ubo o di kaya naman tonsilitis. Pero okay lang naman kasi maaari mong magamot ang ubo o tonsilitis at ilang araw ang makalipas ay wala na ito pero ang saya na naidudulot nang pagkaing ito ay walang katumbas at mahirap makuha.

Ngunit ang lahat ng bagay ay magiging makabuluhan kapag ikaw ay may kadamay sa pagtawa, pagluha at maging sa pagkain ng ice cream. Kaya naman kung ako sainyo, ayain ninyo ang inyong mga kaibigan o kaya naman ang isang taong napakahalaga sainyo sa isang ice cream shop sa mga oras na kayo’y may pinagdadaanan at panigurado bago pa man maubos ang apa ng ice cream na ito ay mapapawi na kaagad ang lungkot. Ang ice cream na ito ang nagpapaalala sa ating lahat na ang buhay ay kasing tamis at kasing kulay nang ice cream. Ang kelangan mo lang gawin ay ienjoy ito para sumaya.




Abigael B. Ferrer

Piniritong manok o “fried chicken”

Sa lahat ng restawrant at “fast food chain” ay nakita at natikman ko na ang lahat ng luto nila ng “fried chicken”. Ang iba ay malutong ang balat,  “juicy” ang laman at katakam-takam ang amoy. Ngunit iba pa rin ang sarap na naidudulot ng lutong bahay ng aking pinaka-mamahal na lola. Ang kanyang pritong manok.

Hindi ko alam kung paano ginagawang sobrang sarap ng aking lola ang kanyang pritong manok. Ang alam ko lang ay gumagamit siya ng breading na hindi ako pamilyar at itlog. Tapos ay hinihiwa niya ito upang ang mantika ay pumasok sa loob ng laman upang lalo itong maluto, di lang ang balat kundi pati na rin ang laman. Matapos ito malub-lob sa mantika ay makikita mo na ang mala-ginto nitong balat at maamoy mo na ang aromang makakapag-palaway sa gutom mong bibig.

Habang iniisip ko ang essay na ito ay bigla akong nakaramdam ng gutom. Siguro ay dahil sa masusi kong pag-iisip ng essay tungkol sa  malinamnam na pritong manok ni lola. Ito lang ang masasabi ko, wala nang tatalo sa lutong bahay ng aking lola. 

Marx R. Tapalla

"Kare - Kare", you can't resist it

"Kare - Kare", you can't resist it ;)

Paboritong pagkain? Eto ba ung tipo ng pagkain na pag nakikita o naaamoy mo pa lang ay napapa-“wow” ka na? ung mae-engganyo ka nang kumain? Na swak na swak sa iyong panlasa kahiy hindi ito gusto ng iba? Oo! Tama! Para sa akin, yoon ang mga bagay na unang sumasagi sa aking isipan pag naririnig ko ang mga salitang iyon, at ang unang pagkain na aking naiisip ay ang pinaka-mamahal kong “Kare-Kare".


Nang ako ay nanaliksik ng konti tungkol sa kare-kare, aking natuklasan na ito pala ay nagmula sa isang probinsya sa ating bansa, at ito ay ang Pampanga. Ito ay isa sa mga tinatawag na “comfort food” nating mga Pilipino, hindi rin ito nawawala sa mga piyesta sa iba’t ibang lugar.

Ang kare-kare ang pagkain kung saan pinagsama-sama ang ilan sa pangunahing mga sakngkap sa mga pagkain ng Pinoy, tulad ng talong, sitaw, puso ng saging, petchay, astuete at ang nagpapakulay at nagbibigay ng matinding amoy na naghahatak sa atin para kumain, ang mga ito ay nangangahulugan din na ang putaheng ito ay hindi lang puro sarap ang hatid, kundi sustansya rin.

Hindi pa yan kumpleto, andyan pa ang malaman na sangkap na maaaring mong ihalo, mamili ka lamang, puwedeng seafoods o karne ng baboy o di kaya naman ay karne ng baka. Ngunit, subalit, datapwat, hinding hindi makukumpleto ang kare – kare kung wala itong kasamang bagoong alamang, hindi man natin magustuhan ang amoy nito, pero aminin natin na ito ay ang nagpapalasa at lalong  nagpapasarap sa ating kare- kare.

Ang putaheng ito ay maaari nating matikman mula sa mga simpleng karinderya hanggang sa mga bigating restawran, ngunit para sa akin, ang sarap at linamnam nito ay matatagpuan sa sariling tahanan, kung san ang paborito nating tao ang magluluto, si inay, si lola o si ate, maaari din ang ating mahal na kasam-bahay, dahil masramdam din natin ang pagmamahal na idinagdag sa mga sakngkap nito at kuhang kuha nila ang timpla na swak na swak sa ating panlasa.

            Isang araw, matuto rin akong magluto niyan, upang maibahagi ko rin sa ibang tao ang sarap ng kare-kare na may halong debosyon at pagmamahal. <3



- Precious Mai Matienzo, 1T5